zondag 6 juli 2008

Trujillo de moeite

Ricardina wachtte me op aan het busstation van de busmaatschappij Linea. Grandioos dus. En haar huis was wel ontzettend afgelegen, doch maar 10 minuutjes met de colectivo (een auto die tot 6 passagiers kan meenemen), maar heeeeeel fijn. En ik heb echt deel uitgemaakt van deze familie. Gisteren op bezoek bij een vriendin van haar, Yolande, en we zijn naar haar chacra (veld) geweest. Meteen kwam ik in een ander klimaat, want je moet weten dat Peru verschillende klimaattypes telt. Grof gezegd heb je de costa, de sierra en de selva. De costa of kuststreek is woestijngebied en droog en dor, de sierra is al iets vruchtbaarder en ook warmer en de selva is dicht begroeid zoals het Amazonegebied. Jaén was medium selva.

Het proces Alberto Fujimore Fujirmore - Montesinos (zijn toenmalige rechterhand) wordt hier gretig gevolgd en dan ben ik wel al eens nieuwsgierig naar de meningen. Ik vroeg dus aan Ricardina en haar vader wat zij eigenlijk dachten van de ex-president. En lap zeg, meteen werden opnieuw alle beelden weggeblazen als een toeslaande deur die een kaarten huisje omstoot. Zij vonden en dan toch zeker zijn eerste presidentsperiode stukken beter dan nu. De economie kreeg een boost, telefoon en electriciteitslijnen werden doorgetrokken tot ver buiten de stad, de voortdurende angst om de stad te betreden (bomaanslagen) verdween want terrorsime-aanslagen werden in de kiem gesmoord. De chaos van de vorige president werd rechtgezet. Die persoon was nota bene dezelfde als de huidige president, Alan García. Hoe geraakt die dan opnieuw verkozen na al die jaren en met de slechte herinnering in gedachten? Er werd gespeculeerd dat de verkiezingsuitslag frauduleus was. Dat is geen zekerheid, maar men kan het op zijn minst vreemd vinden dat de machine achter de verkiezingspropaganda van García een Amerikaans bedrijf was... Samen hebben ze de arme dorpelingen, bergbewoners voor hun kar gesponnen. Hoe? Geprofiteerd van de ignorantie en het gebrek aan kennis, wat ze eigenlijk nog steeds doen, want er wordt bitter weinig gedaan om educatie naar een hoger niveau te brengen enerzijds en toegankelijk te maken voor iedereen anderzijds.
Nu, Fujimore was geen heilige, maar blijkbaar waren de mensen contenter tijdens zijn regeerperiode. En het gaat dus deels om beelden, imago's die de wereld zijn ingestuurd door een persmachine die in de verste verte vrij is, want ze zijn stuk voor stuk eigendom van de staat.

Ik heb dus naast de historische sites ook een beetje 'rondgehangen' in Trujillo en ik heb het best kunnen smaken hier. Hele fijne stad. Wie alles wil weten over die hsitorische sites, ik schrijf alles netjes op in mijn schrift of je doet maar aanvraag op mail of hier op de commentarentribune :-D.

Vanavond zet ik aan naar Huaraz, een stad op 3091 m hoogte en middenin de Cordillera Blanca. De gevraagde landschapsfoto's komen eraan!

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Schat, je bent een echte globetrotter aan het worden (of was je misschien al!). Ik vind het leuk om je ervaringen te volgen. Hou je goed en een hele dikke knuffel van je mama!

Christophe Ramont zei

Of hoe een imago in het Westen toch helemaal anders lijkt te zijn dan wat men er plaatselijk van vindt...of beter: hoe beperkt ieders denken toch is, ondanks de overvloed aan 'informatie'.

In Windhoek (Namibië) loopt de Mugabe Street vlekkeloos over in de Castro Street. Op mijn vraag waarom Namibië deze dictators vereerd met een straatnaam kreeg ik het bijzonder simpele antwoord dat dit geen dictators zijn, maar echte vrijheidsstrijders die opkomen voor hun volk. Tja...daar kan je geen discussie over beginnen natuurlijk...

Schitterend overigens wat je daar allemaal ziet, Tineke! Maarreuh, hou nog een stukje energie over voor Bolivië... ;)

Tineke zei

Inderdaad Christophe, de Babelse spraakverwarring is ook hier aan deze kant van de oceaan te merken. Je kan hier echt semantische discussies voeren over de woorden 'socialisme' en 'communisme'.
Het is in die context ook dat de Ché moet geplaatst worden mijns inziens (hij was trouwens 8 jaar voor zijn dood in Jaén).
En ik heb uiteraard nog tonnen energie over voor Bolivia, alleen al er naar uitkijken geeft me energie (slijm slijm).

Christophe Ramont zei

Slijmbal ;)

Ik ben mijn energie nog wat aan het verzamelen. :)