woensdag 30 april 2008

Almost robbed again...

Yes yes, one would not think this would happen again. Boy, was I wrong. Week 3 :-)

I step aside from the mototaxi, cross the street and as I want to go inside the restaurant (Elar's birthday), someone runs by and graps the belt of my bolso. Luckily I had it not only hanging loose on my shoulder but I was also holding on to it by hands. Nevertheless, the guy does not give up untill I fell down from the curve onto the street. I get up, see a jeans and white football shirt running and climbing onto a motocycle from a friend. I keep staring, not believing what has just happened.
No harm done, he did not get anything and I just have some scratches, BUT when I think about it is the idea that plants fear in my mind. And one moment I think: am I really going to travel alone for 5 weeks? I erase that thought quickly because fear cannot become a guidance on one's travel, right?! And after all, unfortunately this is common business in South America.

The camera, the passport, everything actually apart from some Peruvian soles are safely locked home in my room. And the waking eye becomes like the eye of Mordor ;-)

Beso!

zondag 27 april 2008

Disco in Jaén

Gisteren gaan dansen. Ik had me iets helemaal anders voorgesteld, echt, niet te vergelijken. En dan kan je misschien zeggen dat mediterrane mensen een warmere mentaliteit hebben, ze kunnen nog wel wat leren van een feestende Belg ;-) Uiteraard is Jaén geen grootstad en dus niet te vergelijken met Lima, Cuzco, Arequipa of Trujillo.

De belangrijkste verschillen effe op een rijtje:

* Wat breng je mee als je uitgaat? in de linkerzak je huissleutels, in je rechterzak velltjes wc-papier en in je boezem je gsm (Hilarisch als de gsm gaat rinkelen, want dan lichten de borsten op, maar doodgewoon, bij ons zou er al funzige commentaar en meer zijn. Soit).
* Mensen jonger dan 18 jaar worden niet toegelaten, behalve schooiende kinderen met chickletten en baby´s onder toezicht van de ouders.
* Helemaal geen sensuele dansen zoals in Dirty Dancing II, want dat doe je enkel met je liefje, niet met eender wie (Peru is natuurlijk geen echt salsaland).
* Langs de randen van de dansvloer heb je kleine hokjes waar een tafeltje staat met stoeltjes, wat dient voor de liefjes om even apart te gaan zitten.
* De bierronde doet ook hier zijn intrede: bierflesjes worden per 2 besteld, je giet een scheutje in een glas, je drinkt uit en je geeft het boeltje door. Genieten van een goeie frisse pint zit er hier dus niet in.

En dan staan er twee gringas (het woord hier voor blanke, in Mexico gebruikt als scheldwoord, hier niet) simpel te doen op de dansvloer. We hadden waarschijnlijk nog niet genoeg bekijks :-).

In de namiddag waren we langsgeweest bij het project Manthoc. Kinderen van arme afkomst komen samen, maken houten speelgoed en dergelijke om te verkopen, verdienen daar een cent mee die helpt bij het huishouden (de werkingskosten voor de organisatie hiervan afgetrokken nqtuurlijk). Want die producten worden enkel verkocht in Lima en dan ook geëxporteerd naar Italië dacht ik. Moderne vorm van kinderarbeid? Neen, toch niet, want terzelfdertijd krijgen zij workshops over sociale vraagstukken, enzovoort, krijgen zij een goed maal en vormen zij een groep waar zij kunnen op bouwen, waar zij terecht kunnen om te praten, te spelen, vragen te stellen.
Echt een fijn project!

Beso.