Vandaag heb ik met toch een beetje spijt in het hart Huaraz en de organisatie Seeds of Hope verlaten. Misschien was het omdat de stad een verademing was voor een Europeaan als ikzelve, of misschien omdat de organisatie meerdere jonge toffe mensen telde, maar het afscheid na die vier dagen deed me wel iets.
Soit, de bus. WAW! We werden bijna bediend zoals in het vliegtuig: verwelkoming, veiligheidsregels uitgelegd, middageten, service, video's en................... een spelletje bingo. Jaja, u leest het goed. De winnares krijgt haar ticket terugbetaald. Asjemenou, ik val toch zeker minstens 1 keer per week achterover van die Peruanen.
:-D
1 opmerking:
en bijna op jouw verjaardag win jij?
alleszins blij dat alles naar wens verloopt
zoen Ceun
Een reactie posten