Op weg naar een bergdorpje Nuevo Zonango kom je op de asfaltwegen volgende verkeersborden tegen: 'No arroje la basura en las cuentas' (don't throw garbage onto the street curves) en 'Reserve el medio ambiente' (take care of the environment) en vijf meter verder ligt een vuilnisbelt... Ik bedenk me dan net dat er nergens in Jaén een vuilbak staat en ze vertellen me dat ze 17.000 handtekeningen nodig hebben om de gemeente er al maar te kunnen doen over denken van selectief huisvuilophaal te introduceren. 
Soit, we vervolgen onze weg, rijden over een kolonie mieren, luisteren naar een discours van Nicanor van wie een vriend hoog verontwaardigd was over de gepoogde aanslag op mijn handtas en horen dan plots een geluid. Achteraan de auto. Dat die gewone auto met gewone ophanging zou afzien, had ik wel al lang door. Met een koord hangen we alles aan de trekhaak. Het volgende kan de foto zeker vertellen.
In de namiddag gaan we naar een ander dorp, San Martín, even verderop. We moeten diezelfde route een stukje terug en dus ipv omlaag gaan we nu omhoog, maar de auto kan het gewicht niet aan. Iedereen eruit dus. De auto zet weer aan, maar deinst achteruit. Te ver achteruit dus. Hup rechterachterwiel 5 meter lager. Stenen erachter gelegd en duwen geblazen. Zie foto twee. 
En het laatste: net voor we terug op de asfaltweg zijn handrem op. Chauffeur stapt uit. Neemt iets uit handkastje dat dus bij nader inzien remvloeistof blijkt te zijn. Ja.....
3 opmerkingen:
Hey daar!!
Wat een belevenis zeg! Word al beetje jaloers als ik jouw verhalen lees. Vind het zeer boeiend en lees graag wat je allemaal doet en meemaakt. Geniet daar ten volle van alles en iedereen en tot gauw, he. Zoals afgesproken gaan we iets eten in Gent als je terug bent maar da's voor binnen paar maand, he. Mij zal je alvast terug zien met dikke buik want nummertje twee is op komst.
Groetje, dikke kus en wees voorzichtig,
Eef
Ciao Tine,
Tof om jouw avonturen te lezen. Het is eens wat anders om zelf aan de andere kant te zitten en verhalen van anderen te lezen.
Voelt toch een beetje aan als meereizen.
Nog veel plezier in alles dat je onderneemt.
Grtjs
Eva (Roeselare)
Dag zus
Ik weet dat ik de tijd nog niet genomen heb om te schrijven maar heb nu op mijn gemak eens gelezen.
Heb wel af en toe eens moeten lachen met je manier van schrijven.
Ondanks dat de situaties helemaal anders zijn, herken ik wel de manier van omgaan en de manier van erna reageren.
Ik hoop dat je het daar goed stelt en ik maak me ook geen zorgen, ondanks ze je beroven.Je kan wel je mannetje staan.Ik hoop dat je nog vele leuke belevenissen tegemoet moogt gaan.
Dikke kus
Een reactie posten