Wat doet iemand in de laatste week voor zij een avontuur aanvat van een klein half jaar?
Niet veel eigenlijk :-). Vooreerst recupereren van de examens natuurlijk, en dan het sociale leven opnieuw een beetje opkrikken. En dat krijgt dan meteen een extra dimensie. Nu moet je afspraken maken dat je vriendinnen zeker de eerste stapjes zullen filmen van hun zoon zodat je het toch ook een beetje kan meebeleven. Of zo 'hang' je eens een vrijdagavond gezellig in de verzengende hitte met de 3 zussen in het park. Of zo krijg je nog eens een verrassing van je beste vriend. Of je zet de nieuwe (hihi) iPod vol muziek. Schitterend allemaal! Weggaan voor een tijdje zorgt ervoor dat je je ontzettend bewust wordt van de kleine geneugten van het leven. En hoe dankbaar je bent dat je omringd wordt door zoveel mooie mensen.
Tegelijkertijd is het ook klamme handen krijgen bij de gedachte dat je eigenlijk wel toch weer een beetje opnieuw moet beginnen. Bijna een eerste-schooldag-gevoel. Zo dat gemengde gevoel van onzekerheid en nieuwsgierigheid. De informatie van Kenia slaat me om de oren en het zal pas volgende week zijn dat ik ten volle begrijp in welk avontuur ik me hebt gestort. Maar dat is best een apart gevoel, misschien zelfs een tikkeltje verslavend.
Voila, het volgende blogbericht zal vanaf de andere kant van de evenaar zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten